Պարտության խորհրդանիշ Նիկոլ Փաշինյանը. Հայաստանյան շարժման անհրաժեշտությունը․ Անդրանիկ Թևանյան

«Մայր Հայաստան» դաշինքի ղեկավար Անդրանիկ Թևանյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրում է․

«Պարտության խորհրդանիշ Նիկոլ Փաշինյանը. ՀԱՅԱՍՏԱՆՅԱՆ ՇԱՐԺՄԱՆ անհրաժեշտությունը

Արցախյան 1-ին պատերազմից հետո մեր գլխավոր խնդիրը պետք է լիներ հաղթանակը պահելը՝ պետականաշինությամբ, բանակաշինությամբ ու բարձր որակի հասարակության ստեղծմամբ: Հայաստանն ու Արցախը, ցավոք սրտի, չգնացին այդ ուղղությամբ: Այս կամ այն չափով առաջընթաց ունեցանք, բայց համակարգված գործողություններ չեղան: Թայֆայականությունը, ընտրակեղծարարությունը, դիլետանտիզմը, լկտիությունը, տնտեսության օլիգարխացումը, քաղաքականության ապաքաղաքականացումը, բարքերի անկումը դարձան դոմինանտային:

Պետությունն օտարվեց քաղաքացուց, առաջացավ արդարության սուր դեֆիցիտ, ունեցանք սոցիալական մեծ բևեռացվածություն, պետական ինստիտուտներն անհրաժեշտ մակարդակի չբարձրացան, քաղաքականությունն առևտրականացվեց, միջին վիճակագրական մարդը մնաց մենակ՝ իր խնդիրների դեմ կանգնած: Այս ամենի հետևանքը դարձավ Նիկոլ Փաշինյանը: Նա մեր երկրի բոլոր արատների խտացված մարմնավորումն է՝ կրթական ոլորտի տապալման դրսևորումը: Նա մեր պետության հիվանդության դիագնոզն է: Նաև՝ տիեզերական մասշտաբի խայտառակությունը:

Հիմա Նիկոլ Փաշինյանը հակապետություն է քարոզում:

«Մեր զինվորները զոհվել են հանուն ոչնչի» կարգախոսն իր ավերածությունները գործեց: Արցախը դավաճանաբար հանձնվեց Ադրբեջանին: Էստաֆետն անցել է «Հայաստանի Հանրապետությունը հանուն ոչնչի է» կարգախոսին: Այդ կարգախոսի շրջանակներում ՀՀ քաղաքացուց ուզում են ստանալ պարտվող, ստամոքսային մտածողություն ունեցող, մենքի զգացողություն չունեցող կենսաբանական տեսակ: Այդպես Նիկոլի համար ավելի հեշտ կլինի թուրք-ադրբեջանական պահանջները բավարարելն ու սեփական կաշին փրկելը:

Նիկոլը պարտության խորհրդանիշն է ու այդպիսին ուզում է դարձնել ՀՀ-ն ու ՀՀ «հպարտ» քաղաքացուն: Իր ու իր կողակցի գլխավոր կարգախոսը «Պարտվելը նորաձև է»-ն է: Այդ պարտությունը, ըստ նրանց, պետք է արձանագրվի բոլոր ոլորտներում: Պարտությունը պետք է ընկալվի որպես կենսակերպ ու բնական:

Մեր խնդիրն այդ հակապետական կարգախոսները ջարդելն ու հաղթողի կոդ մտցնելն է:

Որպես հաղթանակ պետք է դիտարկվի իրական խաղաղություն հաստատելը, երկրի անվտանգություն ապահովելը, միջազգային հարաբերություններում սուբյեկտ դառնալը, վստահելի դաշնակից դառնալն ու պատասխանատու դաշնակից ունենալը, տնտեսություն զարգացնելը, մարդկանց սոցիալական խնդիրները հաղթահարելը, մենքի ու պետության զգացողություն մտցնելը: Այս ամենի կարևոր նախապայմանն իշխանափոխությունն է: ՀԱՅԱՍՏԱՆՅԱՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ հենց դրա համար է անհրաժեշտ»: