Նոր որոգայթներ

Իշխանություն-Կոնգրես երկխոսությունից պարտված դուրս եկավ ամենաշատը երկխոսության ձգտող ուժը, որը դա ինքնադրսևորման միջոցից վերածել էր ինքնաարտահայտման նպատակի: Սա հանրային սոցիալական պահանջմունքները սեփական ամբիցիաների բավարարմանը զոհելու, հանրությանը շարունակաբար մոլորության մեջ պահելու, քաղաքական շրջապատի ամայացման գինն է, որ վճարվում է հանրության հերթական հուսալքության, քաղաքական ուժերի նկատմամբ հավատի կորստի հաշվին:

Հիմա այդ ուժերը գտնվում են այնպիսի վիճակում, որ ստիպում են գտնել հանրությանը մանիպուլյացիայի ենթարկելու նոր պրոցես սկսելու առիթ: Հասարակության համար ներկայացվող նոր պահանջների տեսքով փաստացի նոր ծուղակ է սարքվում: Խնդիրը, սակայն, ոչ այնքան նման հավակնություններն են, որքան դրա համար ազատ մանևրելու հնարավորությունների ընձեռումը: Այս մեխանիզմը չէր կարող երբեք վերարտադրվել, եթե հասարակական պահանջմունքները բավարար չափով ու հիմնավորապես քաղաքականացված լինեին, եթե դրանք չտրվեին անխնա շահագործման: Առողջ քաղաքական օրակարգը պետք է կառուցվի դրանց և հանրության հետ անկեղծ երկխոսության հիմքի վրա: