կարևոր
517 դիտում, 43 րոպե առաջ - 2025-12-04 10:26
Քաղաքական

Սա ծաղր է պետականության հանդեպ․ հուսանք, մի օր այն կավարտվի. Բագրատ Միկոյան․ «Փաստ»

Սա ծաղր է պետականության հանդեպ․ հուսանք, մի օր այն կավարտվի. Բագրատ Միկոյան․ «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Սա ծաղր է պետականության հանդեպ: Հուսանք, մի օր այն կավարտվի: «Փաստի» հետ զրույցում նկատեց երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի գրասենյակի ղեկավար Բագրատ Միկոյանը՝ անդրադառնալով Նիկոլ Փաշինյանի կողմից նախօրեին հրապարակված «փաստաթղթերին»: Խոսքը, հիշեցնենք, ըստ Փաշինյանի, Արցախի հիմնախնդրի կարգավորմանն առնչվող բանակցային փաստաթղթերի ցանկի մասին է: Բայց դա ինչ-որ ծաղկաքաղային փաստաթղթերի ցանկ էր, որի մեջ նաև «Հայկական ժամանակում» 2008-ին տպագրված հրապարակում կար:

«Իսկապես ողբերգական է, որ լուրջ աշխարհաքաղաքական խաղացողների հետ փոխկապակցված նման հարցին, այ, այսպիսի, չգիտեմ էլ, թե ինչ բառով բնորոշեմ, վերաբերմունք է դրսևորվում: Ու նման գործելակերպը ուղիղ կերպով բերել է այս հետևանքներին»,-նկատեց Բագրատ Միկոյանը:

Էական է մեր զրուցակցի այն ընդգծումը, որ Փաշինյանը չի հրապարակել Քի Վեսթի բանակցությունների փաստաթուղթը: Ի դեպ, երեկ էլ նա նշեց, թե իրենց ձեռքի տակ չկա նման փաստաթուղթ: Ի դեպ, այն ուղղակիորեն կապ ունի նախագահ Քոչարյանի թե՛ պաշտոնավարման, թե՛ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության միջնորդությամբ վարած բանակցությունների բովանդակության հետ: «Այդտեղ (հրապարակված ցանկում) չկա Քի Վեսթի փաստաթուղթը, որը եղել է բանակցությունների սեղանին,-նշում է Միկոյանն ու հավելում,- փոխարենը դրել են երբևէ պաշտոնապես չբանակցված ու բանակցային փաստաթուղթ չդարձած ինչ-որ տեքստ, որը հրապարակվել է «Հայկական ժամանակում»: Փաշինյանը հղում է անում 2008 թվականի իր թերթում տպված ինչ-որ հրապարակման ու անվանում է դա փաստաթուղթ»։

Մինչդեռ, եթե ինքը Քի Վեսթի փաստաթուղթը հրապարակեր, Բագրատ Միկոյանի կարծիքով, հօդս կցնդեր այն քարոզչական առասպելը, թե Մեղրին տալիս էին:

Մեր զրուցակիցը նաև կարծում է, որ այդ հրապարակումները լավ առիթ են, որպեսզի համեմատվի, թե 1998-ին բանակցային սեղանին ինչ էր դրված, և դրանից տարիներ անց ինչ էին «Մադրիդյան սկզբունքները»: Ու համեմատության մեջ ակնհայտ կդառնա կատարված դիվանագիտական աշխատանքը, բանակցային աշխատանքը:

Բագրատ Միկոյանի առաջարկած մեկ այլ համեմատության տարբերակ, կարծում ենք, ավելի հետաքրքրական է: «Մի փաստաթուղթ կա, որին մեր հանրությունը պետք է իսկապես ուշադրություն դարձնի. 2019 թվականի առաջարկների փաստաթուղթը, որը մերժել է Փաշինյանը, ու այդ հրաժարումը բերել է այս արհավիրքին: Այդ հրաժարվելուց հետո էր, որ հայտարարեց, թե՝ «Արցախը Հայաստան է, և վերջ», թե՝ իր զրոյական կետից է բանակցում»:

Իսկապես կարելի է ինքնուրույն դնել ու համեմատել. ի՞նչ են 2019 թվականին առաջարկել Փաշինյանին, ինչի՞ց է հրաժարվել, և ի՞նչ ունենք այսօր, ավելի ճիշտ՝ ինչեր չունե՛նք այսօր:

«Մարդիկ կարդում են ու տեսնում են, որ այն, ինչն ունենք հիմա՝ պատերազմ, զոհեր, տարածքների կորուստ, շարունակական նվաստացում, ամեն ինչի համաձայնեցում Փաշինյանի կողմից, դրա փոխարեն կարող էր լինել այն, ինչը գրված է 2019 թվականի թղթի մեջ, որը, ի տարբերություն, այսպես կոչված, Մեղրին տալու իր՝ «Հայկական ժամանակի» հոդվածի, պաշտոնական առաջարկ է եղել, բանակցային փաստաթուղթ է եղել»,-ասել է Բագրատ Միկոյանը: