Ինչո՞ւ Արման Թաթոյանը չի մասնակցել քաղբանտարկյալների թեմայով լսումներին. «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Մեկ անգամ չէ, որ նշել ենք՝ ընդդիմադիր լինելը զուտ հայտարարությամբ չէ: Չես կարող ասել՝ ես ընդդիմադիր եմ, ու այդպես էլ ընկալվես: Նախ՝ չի կարելի ընդդիմադիր լինել՝ առաջ քաշելով «նիկոլական նարատիվներ», «նիկոլական խոսույթ»: Երկրորդ՝ չի կարելի, հնարավոր չէ ընդդիմադիր լինել՝ հարվածելով ընդդիմադիր դաշտի այլ ակտորներին, առավել ևս՝ հիմնական, արմատական ընդդիմադիր ուժերին: Առավել ևս չի կարելի ընդդիմադիր լինել և սևեռվել այն բանի վրա, որ մյուս՝ խոշոր ընդդիմադիր ուժերը լքեն քաղաքական դաշտը, չմասնակցեն ընտրությունների, որպեսզի… նորահայտ ուժերը մի երկու տոկոս տանեն:

Առհասարակ, այն հրապարակային անձինք, որ շարունակ նրա մասին են խոսում, թե այս կամ այն գործիչը պետք է դուրս գա քաղաքականությունից, որպեսզի իրենք կարողանան «տեղավորվել», արդեն ծիծաղելի են երևակվում: Դա հիշեցնում է վատ պարողին խանգարող հանգամանքների մասին հայտնի ասույթը:

Օրինակ՝ այդպիսի մեկնարկ տվեց մարդու իրավունքների նախկին պաշտպան Արման Թաթոյանը: Բայց այդ թեմային արդեն շատերն են անդրադարձել, չկրկնենք: Նրա ասուլիսի հետ կապված մեկ այլ հետաքրքիր հանգամանք գրավեց մեր ուշադրությունը: Թաթոյանն ասուլիս էր տալիս այն ժամին, երբ ԱԺ-ում ընդդիմությունը նախաձեռնել էր խորհրդարանական լսումներ՝ քաղբանտարկյալների հիմնախնդրի հետ կապված:

Ավելին, մեր ունեցած տեղեկություններով, Արման Թաթոյանը հրավիրված է եղել մասնակցելու այդ լսումներին: Տրամաբանորեն նրա մասնակցությունը ոչ միայն ճիշտ, այլև տրամաբանական կլիներ՝ հաշվի առնելով նրա փորձը ՄԻ պաշտպանի պաշտոնավարման շրջանում: Մինչդեռ, նա ԱԺ լսումներին չի մասնակցել ու գնացել է ասուլիս տալու այն մասին, թե, օրինակ՝ ինչ լավ կլիներ, եթե նախկին նախագահները ասպարեզից դուրս գային:

Բայց չէ որ կա առաջնային օրակարգ, դրա մեջ հիմնական տեղ ունեն Հայ առաքելական եկեղեցու դեմ Փաշինյանի հայտարարած պատերազմն ու քաղբանտարկյալների թեման: Վերջինս էլ հենց ընդդիմության նախաձեռնությամբ քննարկվում էր նույն այդ օրը: Ուրեմն, ի՞նչն էր խանգարում առնվազն այդ օրը այդ ժամին ասուլիս չնշանակել, կամ գոնե հետաձգել: Այս հարցերին պատասխանելը դժվար է, դա միայն պարոն Թաթոյանը կարող է անել: Այդուամենայնիվ, նման կերպ որևէ ընդդիմադիր ուժ ոչ միայն ինքը հաջողություն չի կարող ունենալ, այլև կարող է մեծապես վնասել ընդհանուր գործընթացներին: Հուսով ենք՝ ընդդիմադիր ուժերի մեծ մասը դա չի ցանկանում: