Հոր և որդու տարբերությունը

• Եթե կապիտուլյանտի հոգևոր հայրն առաջին պատերազմի ժամանակ գոյաբանական վախ չունենար առ այն, որ Արցախը հանձնելու դեպքում ՀՅԴ-ն, ՀԱԲ-ը կամ թեկուզ մեկ առանձին վերցրած պատվախնդիր ֆիդայի իրեն իր սիրելի Իսրայելի ղեկավար Իցհակ Ռաբինի օրը կգցեն, վստահաբար կհանձներ Արցախը։ Խնդիրն այն է, որ այդ տարիներին իր «թիկնազոր» կոչվածը բաղկացած էր … սովորական գայիշնիկներից։ Արևմտամոլների սիրած զսպումների և հակակշիռների իդեալական դրսևորում էր սա։

• Իսկ ապագա կապիտուլյանտը «նախկիններից» ժառանգեց տեխնիկապես իդեալական, գաղափարապես դիմազուրկ պետական ապարատ, որը 2+ տարի մեծ հաշվով զրոյական դիմադրություն ցույց տվեց հայաստանաքանդության պրոցեսին։ Սա էլ հոլանդական հիվանդության դրսևորումն է սոցիալական իրականության մեջ․ ռեսուրսներիցդ մեկը՝ գաղափարականը, չես զարգացնում, և դա դառնում է միահեն ձախողման (single point failure) հարուցիչ։

Էդգար Էլբակյան

Քաղաքագետ